Matta 6'da “O güne kadar kötülük yeterlidir” diyor ve hepimiz bunun süslü King James'in bugün ne yaptığınız için konuştuğu gibi yeterli olduğunu biliyoruz, değil mi? Geçmişin geleceğe ya da geleceğe izin vermesine ve bugünü çalmasına, şu an sahip olduğun şeyi çalmana gerek yok. Bu sabah, geçmişin ve geleceğin sabit olduğunu duyduk, değil mi? Üzerinde çalışmamız gereken değişken şu an, şu an.
Bu yüzden, sizinle her zaman en iyisi olamadığım hayatımdan iki örnek paylaşmak istiyorum. Atlama yarışlarında ata binerek ve yarışarak büyüdüm ve lisede bir yıl yarıştığım bölüm için bazı finale kaldım ve o yıl ahırımdan bunu yapan tek öğrenciydim ve bu çok önemli bir şeydi çünkü Eğitmenimin bu şovu aldığı tek kişi bendim. Böylece içeri giriyorum ve ikinci atlamada tamamen vidalıyorum. Demek istediğim, düşmedim, ama bende olabilir, biliyor musun? Yani, o gün ikinci tura çıkmadım, yerleştirmedim ve çok hayal kırıklığına uğradım çünkü tüm sıkı işlerim gibi hissettim, bir atık olmuştu ve insanları da hayal kırıklığına uğratmıştım . Ve buna çok uzun süre tek bir hata yaptım. Ve bugün bile, eğer o hafızanın kafama gelmesine izin verirsem, bir atla rekabet edersem, bu beni tamamen etkisiz hale getirir, değil mi? Çünkü geçmişte yaptığım hatanın o anda kim olduğumu etkilemesine izin veriyorum. Ve Word, “Güne yetecek kadar” diyor, değil mi?
Yani, geçmiş bitti ve gitti, biliyorsun buna dayanmak zorunda değiliz. Ve aynı şekilde, gelecekteki endişelerin gelip bugün bizden çalmasına izin vermek istemiyoruz, değil mi? 30 yaşındayım, bir gün evlenmek ve bir aile kurmak istiyorum. Yemin ederim ki liseye gittiğim tüm kızların% 99.9'u bunu zaten yaptı. Ve hayır, küçük bir Hıristiyan lisesine gittim, böylece stat aslında oldukça doğru. Şaka yapmıyorum. Ama yaşadığım müthiş inananlar için şükran duymak yerine, başkalarının neye sahip olduğum ya da sahip olmadığımın üzerinde durursam, bilirsin, nankör ya da nankör olmak, bu arzunun dönüşmesine izin verebilir güvensizlik, endişe, şüphe ve korku. Ve biliyorsunuz, gelecek hakkında endişelenecek zamanımız yok çünkü Mesih'in dönüşü bu gece ya da yarın sabah olabilir ve bu hayatın olayları artık geçerli değil, değil mi?
Bu yüzden, gözlerimizi İsa'ya sabit tutmak ve İsa Mesih'in bu hayatta ihtiyacımız olan her şeyi zaten başardığını bilmek istiyoruz. Kelimenin tam anlamıyla bir lütuf dönemi olan Grace İdaresinde yaşadığımızı biliyorsunuz. Tanrı 2000 yıl bekledi, böylece bugün yaşayabilirdik. Bu yüzden, olabilecek veya olmayabilecek bir şey için endişelenerek bunu mahvedersek, şu an ne kadar harika olduğunu boşa harcayabileceğimizi biliyorsunuz.
Bir saniyeliğine at hikayeme geri dönmek istiyorum. Böylece, üniversitede birkaç yıl sonra aynı yarışmaya hak kazandım ve bir kez daha, o yıl bunu yapan tek öğrenci bendim. Normalde birlikte bindiğim antrenörüm o zaman benimle gitmedi, bu yüzden ödünç bir at üzerinde yeni bir antrenörle gittim. Yani başarılı olmam için esasen hiçbir şey ayarlanmadı, değil mi? Ama size söyleyeceğim o eğitmen bana Kelimeyi söyleyen kişi, bu yüzden şimdi burada durup sizlerle bu gece konuşuyorum.
O gece ısınıyorduk, ısınma arenasında atlayışlar yapıyordum ve lisede yaptığımla aynı hatayı yaptım. Sadece ilerlemek ve zayıf zamanlamadan atlamak. Ve o anda, eğer geçmiş başarısızlık korkusunun içeri girmesine ve bu anı benden çalmasına izin verecek olsaydım, ya da Tanrı'nın barışının tüm baskılara rağmen yönetmesine izin verecek olsaydım, yapma seçeneğim vardı. Bir yarışmada hissettim.
Böylece, o anda, endişelenmek ve benden almak için endişelenmek yerine, işarete doğru basmak ve binmek ve kendim olmak zorunda kaldım. Ve biliyor musun? Kazandım. Ve o yıl tüm yarışmalarda bölümümde en fazla puanı biriktirmiştim. Ve bu neden önemli? Sadece Tanrı'nın harika olduğunu hatırlatması için. Ve kalbimizin arzularını karşılamak istiyor. Bu kalbimin bir arzusuydu ve Tanrı bunu başarabilmem için benim için çalıştı. Ve her bir zıplamayı ortaya çıktıkça aldığımda, şu an olduğu gibi başarılı oldum ve huzurlu oldum ve Tanrı'nın içimde çalışmasına izin verdim. Ve şimdi geriye dönüp baktığımda Tanrı'nın o zaman fark ettiğimden çok daha sonra benimle olduğunu hatırlıyorum. Tanrı seni korusun.
Yanıtları