Çok ama çok tutkulu olduğum bir liderlik niteliğini ve baba olmanın dürüstlüğünü paylaşmak istiyorum. Bazılarınızın bildiği gibi iki çocuğum var ve üçüncüsü de yolda. İki oğlum var, üçüncüsü kız, evet. Dolayısıyla bu konuda heyecanlıyız. Ve bu niteliği korumaya çalıştığım yollardan biri de gökteki Babamızın bizi veya beni nasıl sevdiğini düşünmektir. Benim için her adımda oradaydı. Başarısız olduğumda bana yardım ediyor ve başarılı olduğumda bana yardım ediyor. Bu benim için çok önemli çünkü ben de çocuklarım için aynısını yapmaya çalışıyorum. Önlerine çıkan her denemede ve her sıkıntıda onları sevmeyi hatırlamak.
Zor durumda kaldığımda, baskı ya da çatışma yaşadığımda cennetteki Babama giderim çünkü O'nun beni sevdiğini biliyorum ve çocuklarımın da benim için aynı şekilde hissetmesini istediğimi biliyorum. Çocuklarımın ihtiyaç duyduklarında bana gelebilecekleri rahat bir konumda olmak istiyorum. Çocuklarıma iyiyi de kötüyü de öğretmek istiyorum. Tıpkı cennetteki Babamın benim için olduğu gibi, olabileceğim en iyi baba olmak istiyorum. Bu benim için çok önemli çünkü çocuklarımın eğitim almasını istiyorum. İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan ayırmak ve iyi sağduyuya sahip olmak. Bunu elde etmek zor, iyi sağduyu. Ve bu sadece ayrıntılara dikkat etmek, sadece Tanrı'nın Sözündeki gerçekleri bilmektir.
Tıpkı Söz'de bize yapıcı olmamızın öğretildiği gibi. Çocuklarıma örnek olmak istiyorum ki büyüsünler, temelleri sağlam olsun. Peki ya ben bunların hiçbiri değilsem? Çocuklarımın da aynı olmasını bekleyebilirim. Ya tutarlı değilsem? Ne demek istediğimi söyleyip, söylediğimi kastetmiyor musun? Benim için işe yarayan en iyi şey, olabileceğim en iyi baba olmanın mutluluğunu bulmak. Ben güçlüyüm ve çok büyük bir güce sahibim çünkü Tanrı'nın bana ne vaat ettiğini biliyorum ve onu kilitledim.
Arkadaşlar size bir hikaye anlatmak istiyorum. Oğlumun beyzbol takımını yönetiyorum ve takımda on iki çocuk var. Ve bu yıl takımımda bir çocuk var, onu son iki yıldır yanımda tutuyorum, oldukça iyi bir yetenek ve ilk turlarda seçilmesi gerekirdi. Bir taslak hazırlıyoruz ve bu gizli bir taslak. Ve bir numaralı seçim bendeydi, tüm yolu dolaştım ve bu çocuk için onuncu seçimi bekledim. Kimse onu istemiyordu, daha önce gitmesi gerekirdi; ama onu istiyordum, bu çocuğu istiyordum çünkü ona son iki yıldır sahiptim. Size şunu söyleyeyim, beş takım ve dört antrenör daha var, ben de onlardan biriyim. Ve kimse onu istemedi çünkü son zamanlarda oyunu ve üretim seviyesi düştü.
Ama ben onu istedim çünkü koçlar tarafından çalıştırılıyor ve top oynuyor. Onu istedim çünkü bu çocukla çalışabileceğimi biliyordum ve herkesin istediği gibi ondan vazgeçmek istemiyorum. O on bir yaşında bir çocuk, herkesin ondan vazgeçeceği, yetenekli olduğu ve sadece oynamak istediği bir pozisyonda olmak istemiyorum ve onu benim yapabileceğim bir pozisyona koyabilirim. uzun elbiselerini çıkarıp o takımda yer alabilirdi. Bunu bu sabah duymamış mıydık? Bu yüzden onu başarılı olacağı bir konuma getirmek istiyorum. Tıpkı benim çocuklarım gibi herkes için de aynı şey geçerli, aynı gerçek hayatımızda karşılaştığımız herkes için geçerli. Karşılaştığımız herkesten vazgeçmeyiz çünkü onlar Tanrı'nın çocuklarıdır. Bunun geçerli olduğu en iyi şey, hepimizin çocuk olduğumuz ve her zaman eğitilmeye ve büyümeye devam etmeye ihtiyaç duyduğumuzdur.
I Yuhanna 3:1: “Bakın, Tanrı'nın oğulları olarak adlandırılmamız için Baba bize ne kadar sevgi gösterdi. Bu nedenle dünya bizi tanımıyor çünkü onu tanımıyordu.” Bizler Tanrı'nın çocuklarıyız ve Tanrı bizi seviyor. O beni çok seviyor, ben de çocuklarımı çok seviyorum. Her zaman o sağlam kaya olabileceğim bir konumda olmak istiyorum. Çocuklarım için, beyzbol takımımdaki çocuklarım için, bağlantıda olduğum herkes için, hatta karım için o harika bir kadın. Bu nedenle, yaptığınız her şeyde olabileceğinizin en iyisi olun. Ben bir kocayım, bir babayım ve tüm güce sahip Tanrı'nın oğluyum.
Yanıtları